پیش نویس «آتش بس» یا پیشکش دیپلماتیک آمریکا به رژیم اسراییل

«سخت است بعد از اینکه روی سر یک سگ تاج گذاشتی، به دهانش افسار بزنی!» این جمله کوتاه، یکی از دیالوگ های معروف سریال آمریکایی «بازی تاج وتخت» است که از سوی کوتوله دانای داستان، خطاب به کسانی عنوان شد که می خواستند پادشاهی نامشروع با تمایلات سادیستی را مهار کنند که خودشان او را به سلطنت رسانده بودند. وضعیتی که شاید به این روزهای آمریکا و رژیم اسراییل بی شباهت نباشد؛ اما آیا امریکا واقعا به دنبال مهار تل آویو است؟

به گزارش بهار جاودانه، به نقل از نورنیوز: شش ماه بعد از آنکه بمب های آمریکایی یک سوم غزه را به صورت کامل ویران کرد، 32هزار نفر را به شهادت رساند و یک میلیون و 200هزار شهروند این باریکه ساحلی را آواره کرد، وزیر خارجه ایالات متحده خبر داد که کشور متبوعش پیش نویس قطعنامه ای را به شورای امنیت سازمان ملل ارایه داده و خواستار آتش بس «فوری» و آزادی اسرای اسراییلی از بازداشت حماس شده است.  

آنتونی بلینکن این خبر را در آستانه ششمین سفرش به خاورمیانه بعد از آغاز جنگ غزه اعلام کرد و بلافاصله راهی غرب آسیا شد تا با مقامات شش کشور عربی، مسیولان رژیم صهیونیستی و همچنین مقامات تشکیلات خودگردان فلسطینی ملاقات کند.

این سفر در شرایطی صورت گرفت که دور جدید مذاکرات غیر مستقیم میان حماس و رژیم اسراییل درباره آتش بس در دوحه آغاز شده است و وزیر خارجه آمریکا نیز در قطر توقف خواهد داشت؛ جایی که روسای سیا و موساد، سران دستگاه اطلاعاتی و امنیتی ایالات متحده و رژیم اسراییل در آنجا با هم ملاقات کرده اند و مذاکره کنندگانی از مصر، آمریکا، رژیم صهیونیستی و قطر مشغول رایزنی هستند.   

اگرچه نگاه خوش بینانه این است که آمریکا به دلیل فشار افکار عمومی جهانی یا حتی ضرورت های انتخاباتی ملزم به تغییر موضع و مسیر خود نسبت به جنگ غزه شده است، اما نگاه واقع بینانه، هر موضع گیری و تحلیلی را به بعد از انتشار جزییات کامل  این قطعنامه موکول می کند.

به طور قطع نمی شود برای ارزیابی اهداف این قطعنامه ، جزییات گفت وگوها و توافق ها زیرپوست سفر ششم بلینکن به منطقه و کلمات زهردار پیش نویس آمریکایی مانند «آتش بس شش هفته ای» را در نظر نگرفت. تجربه ماه های گذشته و نحوه مواجهه آمریکا با بحران غزه نشان می دهد که باید  به جای توجه به سخنرانی ها و موضع گیری های رسانه ای، به آنچه در ساحت عمل و در شریان های مالی و تسلیحاتی میان واشنگتن و تل آویو جریان دارد، تمرکز شود.    

 پیش نویس آمریکا برای آتش بس چیست؟  

«آتش بس فوری و آزادی گروگان ها» دو عبارت کلیدی پیش نویسی است که آمریکا برای پایان نزاع نظامی در غزه گنجانده و البته به هم مشروطش کرده است. پیش نویسی که رسانه های انگلیسی و عربی مطرح جهان به اتفاق آن را «مبهم» می دانند.

بر اساس جزییاتی که تا کنون منتشر شده، این پیش نویس از یک طرف منابع مالی حماس را محدود و حملات انصارالله یمن در دریای سرخ علیه شاهرگ اقتصادی رژیم اسراییل را محکوم می کند و از طرف دیگر خواهان حمایت از غیرنظامیان و اعطای مجوزهای لازم برای رسیدن کمک های اساسی می شود. بر اساس گزارش ها، آمریکا همچنین «دو کشوری» را راه حل غایی نزاع دانسته و با هر گونه کوچ اجباری ساکنان غزه یا تغییر ترکیب جمعیتی این باریکه و همچنین حمله زمینی به رفح مخالفت کرده است.  

اگرچه این پیش نویس تندترین پیشنهاد دیپلماتیک آمریکا به عنوان کلیدی ترین متحد رژیم اسراییل از ابتدای جنگ غزه است، اما محافل رسانه ای و بین المللی با تردیدهای جدی به آن نگریستند.  

 «فوری» بعد از شش ماه!  

یکی از مواردی که تمامی تحلیلگران روی آن انگشت گذاشتند پسوند «فوری» در پیش نویس قطعنامه پیشنهادی آمریکا است؛ چراکه آمریکا همین یک ماه پیش پیش نویس قطعنامه الجزایر را که خواستار آتش بس فوری بود، وتو کرد و پیش از آن نیز به دو پیش نویس دیگر در این باره رای منفی داد.  

قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب ، حداقل به 9 رای موافق و عدم وتوی هیچ یک از پنج عضو دایمی یعنی آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین نیاز دارد و وتوی آمریکا بر سه پیش نویس در شش ماه، در کنارتداوم کمک های مالی و تسلیحاتی به رژیم صهیونیستی راه را برای جنایات جنگی و نسل کشی در غزه فراهم ساخت.  

بر این پایه بود که محافل سیاسی و رسانه ای، پیشنهاد آتش بس آمریکایی را بیش از آنکه به عنوان نشانه ای از تغییر رویکرد این کشور در مقابل رژیم اسراییل ارزیابی کنند، تاکتیکی برای کسب رای در انتخابات پیش روی آمریکا و تامین منافع میان مدت و بلندمدت رژیم اسراییل با نسخه عادی سازی و ارتباط با کشورهای عربی منطقه ارزیابی کردند.

رژیم اسراییل در شش ماه گذشته علاوه بر شهادت بیش از 32هزار فلسطینی که بیشتر آنها کودک و زن بودند، یک سوم غزه را به ویرانه تبدیل کرده و با حمله به زیرساخت های این باریکه ساحلی، بخش قابل توجهی از منطقه را غیرقابل سکونت ساخته است. مرگبارترین سلاح رژیم صهیونیستی در این نزاع، «گرسنگی» است که جان تمام شهروندان را تهدید می کند.  

سایه قحطی در غزه چنان سنگین است که شماری از مادران باردار که بیم آن دارند از فرط گرسنگی قبل از وضع حمل جان خود را از دست بدهند، اقدام به زایمان زودهنگام کرده اند تا دست کم جان نوزادان شان را به قیمت از دست دادن جان خود نجات دهند.

جنایت های بی سابقه در غزه  کارنامه ای برای رژیم صهیونیستی ایجاد کرده که فردای جنگ را برای این رژیم به کابوس بدل نموده و رویای ارتباط عادی با کشورهای عربی منطقه را برباد رفته نشان می دهد. بر این اساس است که آمریکا بعد از شش ماه حمایت همه جانبه مالی، نظامی، دیپلماتیک و رسانه ای که به رژیم صهیونیستی مجال و ابزار جنایت و کشتار می داد، حال به دنبال تامین بخش دیگری از منافع رژیم صهیونیستی است که با این جنایات به خطر افتاده است.  

آنچه در این شش ماه بر سر مردم غزه باریده یا بمب های آمریکایی بوده یا گلوله هایی که با کمک های مالی ایالات متحده خریداری شده است. کاخ سفید در این مدت علاوه بر کمک های علنی و رسمی، دو بار کنگره را دور زد و صدها میلیون دلار گلوله تانک و مهمات به رژیم صهیونیستی اهدا کرد و حال بعید نیست به دنبال یک پیشکش دیپلماتیک به تل آویو باشد!

پایان خبر بهار جاودانه