قدرت درون زا، عامل ثبات جمهوری اسلامی
فقدان شهادت گونه ریاست جمهوری اسلامی ایران هرچند غم سنگینی است اما در کنار این داغ و غم یک واقعیت دیگر هم دارد خودش را نشان می دهد؛ ساختار قدرت در جمهوری اسلامی ایران به دلیل اتکا به قدرت درونی جامعه و مولفه های دیگر به گونه ای است که خلا یک شخصیت یا فرد اعم از سیاسی، نظامی، اجتماعی یا فرهنگی هرچند ضایعه سنگینی است اما تاثیری در کلیت مسیر و جهت گیری های کلان جمهوری اسلامی ندارد.
به گزاش بهار جاودانه؛ جام جم نوشت: حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار غروب یکشنبه و در شب ولادت حضرت رضا و آن هنگامی که فقط چندساعت از انتشار خبر سانحه برای رییس جمهور می گذشت، در دیدار جمعی از خانواده های سپاه ولی امر با اشاره به حادثه پیش آمده برای رییس جمهور اعلام کردند ملت ایران نگران و دلواپس نباشند، هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی آید و همه کارها اعم از امنیت کشور و امنیت مرزها و امور مربوط به قوه مجریه مرتب و منظم انجام خواهد شد و پیش خواهد رفت. نظامی که قدرت خود را از نیروی درون زای ملت ایران گرفته و تا امروز بحران های به شدت سنگین تری را پشت سر گذاشته است.
«اتفاقی در جهت گیری های کلان ایران رخ نخواهد داد. » این موضوع محور عمده تحلیل های صهیونیستی و آمریکایی از این روزهای جمهوری اسلامی ایران است. فقدان شهادت گونه ریاست جمهوری اسلامی ایران هرچند غم سنگینی است اما در کنار این داغ و غم یک واقعیت دیگر هم دارد خودش را نشان می دهد؛ ساختار قدرت در جمهوری اسلامی ایران به دلیل اتکا به قدرت درونی جامعه و مولفه های دیگر به گونه ای است که خلا یک شخصیت یا فرد اعم از سیاسی، نظامی، اجتماعی یا فرهنگی هرچند ضایعه سنگینی است اما تاثیری در کلیت مسیر و جهت گیری های کلان جمهوری اسلامی ندارد. همان موضوعی که رسانه های غربی و صهیونیستی هم به آن اعتراف کرده اند.
این واقعیت نه فقط در تمام عمر جمهوری اسلامی ایران بلکه در همین سال های نزدیک هم یک بار دیگر خودش را به وضوح به رخ کشیده است؛ شهادت و ترور سردار حاج قاسم سلیمانی! برخلاف تصوری که بعد از شهادت شهید سلیمانی پیش آمده بود، پرونده فعالیت های منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در حمایت از محور مقاومت نه فقط رو به ضعف نگرایید بلکه حجم حمایت و پشتیبانی از مقاومت در منطقه به جایی رسید که زنگ خطر را برای حیات رژیم صهیونیستی به صدا در آورد. حجم عملیات های مختلف و شلیک هایی که امروز از یمن و عراق ، لبنان و دیگر مناطق جغرافیای مقاومت علیه منافع صهیونیستی صورت می گیرد به خوبی مقیاس پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران ازمقاومت را درسال های بعد از شهادت حاج قاسم نشان می دهد.
فارغ از همه اینها عملیات کاملا فلسطینی طوفان الاقصی علیه رژیم صهیونیستی در نوار غزه توسط مقاومت فلسطین و در ادامه هم عملیات موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم صهیونیستی در قالب عملیات وعده صادق که تاریخی ترین قدرت نمایی ایرانِ بعد از انقلاب علیه غده سرطانی منطقه بود همگی بعد ازشهادت حاج قاسم رخ دادند. خلا حاج قاسم هرچند ضایعه ای سنگین بود اما اختلالی درحرکت استکبار ستیزانه ملت ایران حاصل نکرد. حالا شاید بهتر بتوان وضعیت کشور را بعد ازفقدان شهادت گونه جناب آقای رییسی تحلیل کرد.واقعیت سترگی که حتی زبان بدخواهان غیرمنصف جمهوری اسلامی راهم به اعتراف واداشته وبه انتشارعمومی عباراتی شبیه عبارات فوق کشانده است: «اتفاقی درجهت گیری های کلان ایران رخ نخواهد داد.»
از کودتا تا تجزیه طلبی و تجاوز خارجی
مروری بر حوادث تاریخی که جمهوری اسلامی بعد از انقلاب با آن مواجه بوده هم موید همین گزاره است. انقلاب اسلامی پس از پیروزی در بهمن 57 تا پیش از تجاوز رژیم بعث هم حوادث گوناگونی را پشت سر گذاشت. استکبار با طراحی و حمایت از برنامه های ضدامنیتی مختلف از کودتا در همان روزهای ابتدای انقلاب گرفته تا حمایت از گروهک های تروریستی تجزیه طلب در نقاط مختلف کشور سعی در ایجاد مانع و حادثه برای مسیر مردم و انقلاب ایران داشت. توطیه هایی که هر یک از آنها برای شکستن و به بن بست کشاندن یک نظام سیاسی کافی بود و می توانست باعث فروپاشی حاکمیت سیاسی نوظهور شود.
مرور این توفان ها و تندبادها از زبان رهبر معظم انقلاب اسلامی این موضوع رابه خوبی نشان می دهد: «جنگ تحمیلی در سخت ترین و بدترین شرایط خودش بود. رژیم صدام نیروهایش را تا نزدیک شهرهای بزرگ ما در جنوب و غرب آورده بود. بعضی از شهرها را که تصرف کرده بودند، بعضی شهرها مثل اهواز و دزفول و بعضی شهرهای دیگر کشور در غرب را هم نیروها تا نزدیک [آن] شهرها آمده بودند… نیروهای دشمن مسلط، نیروهای ما ناآماده؛ امکانات ما در نهایت ضعف، امکانات او فراوان… این مال جنگ است. در داخل کشور، در خود تهران جنگ داخلی بود؛ در خود این خیابان های تهران جنگ داخلی بود. منافقین ریخته بودند با هر چیز که دست شان می آمد ــ از تیغ موکت بُری بگیرید تا هرچیزدیگری که در اختیارشان بود ــ افتاده بودند به جان مردم و پاسدار کمیته و پاسدار سپاه و…؛ جنگ بود دیگر، تهران جنگ بود…تقریبا یک هفته قبل از هفتم تیر، عدم کفایت رییس جمهور وقت در مجلس احراز شده بود و برکنار شده بود. یعنی کشور بدون رییس جمهور [بود]؛ وضع این جوری بود. کشور در یک چنین شرایطی، یک استوانه ای مثل بهشتی را از دست داد. حدود دو ماه بعد، رییس جمهور جدید و نخست وزیر ــ شهید رجایی و شهید باهنر ــ را با هم در یک جلسه شهید کردند… اندکی بعد یا یک فاصله کوتاهی بعد از آن، چند نفر از فرماندهان ارشد جنگ از ارتش و سپاه، در حادثه هواپیما به شهادت رسیدند؛ شهید فلاحی، شهید فکوری، شهید کلاهدوز و امثال اینها. یعنی در ظرف کمتر از سه ماه این همه حادثه تلخ، این همه حادثه وحشتناک، این همه ضربه مخرب! خب شما کدام کشور را سراغ دارید، کدام دولت را سراغ دارید که بتواند در مقابل این همه حوادث بایستد و از پا نیفتد؟»1401.07.04
نکته قابل توجه در مرور تاریخی رهبر انقلاب ،آن که جمهوری اسلامی در آن روزها هنوز یک نهال نوپا بود، با این حال به سلامت و ابراهیم وار از دل همه این آتش ها بیرون آمد.
خدای سال 60، همان خدای امسال است
اگر کشور در دل آن بحران ها و زخم ها و درحالی که هنوز ساختارهای رسمی و قانونی آن کامل شکل نگرفته بودند رشد و بالنده شد، پس از حوادث تلخ و غم انگیزی مثل فقدان حاج قاسم و جناب آقای رییسی هم با سربلندی بیرون می آید. ایران امروز برخلاف ایران دهه 60 یک نهال تازه جوانه زده نیست بلکه یک نظام با ساختارهای برآمده از اراده و قدرت ملت بیش از 85 میلیونی است که نه فقط از دل کودتا و ترور و تجزیه طلبی و تجاوز دشمن خارجی سربلند بیرون آمده بلکه حالا تقریبا دو دهه است که توطیه های اقتصادی و سیاسی و امنیتی دشمنانش را چه در داخل خاک خودش وچه در سطح بین المللی و خصوصا منطقه غرب آسیا به شکست کشانده است.ساختار و بنایی قدرتمند با چگالی سنگین و زیادی از تجربیات تاریخی و اجتماعی که حالا و در سال 1403 جمهوری اسلامی ایران را در یکی از متلاطم ترین مناطق جهان به لنگرگاه ثبات و آرامش تبدیل کرده است. فقدان یک رییس جمهور پرتلاش، خدمتگزار، صمیمی و مخلص و با ارزش، هر چند برای ملت ایران خلا سنگینی است که به راحتی قابل پر کردن نیست و از این زاویه جای تاسف و اندوه دارد اما نباید از یاد برد جمهوری اسلامی ایران با اتکای به قدرت درون زایی که ظرفیت پرورش و تربیت کسی مانند سیدابراهیم رییسی را دارد و او را به توانایی و جایگاهی می رساند که سکان اجرایی کشور را به خوبی در دست بگیرد، استعدادهای فراوانی درمیان ملت انقلابی خود دارد و مکتب امام خمینی، سرچشمه جوشانی از ظرفیت های مدیریتی در خود دارد. به تعبیر رهبر انقلاب: «ما درسال 60، درمقابل این همه حادثه وشدت عمل توانستیم روی پای خودمان بایستیم و دشمن را ناامید کنیم، امروز هم می توانیم؛ خدای سال 60 همان خدای امسال است؛ خدای دوران های سختی ودوران های گوناگون یکی است، همه سنت های الهی هم سرجایش است. سعی کنیم خودمان را مصداق سنت های الهی درراه پیشرفت قراربدهیم؛ سعی مان این باشد.»
پایان خبر بهار جاودانه
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "قدرت درون زا، عامل ثبات جمهوری اسلامی" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "قدرت درون زا، عامل ثبات جمهوری اسلامی"، کلیک کنید.