گاندوسازی با جیب مردم/ چرا گاندوی ۳ در دولت قبل ساخته نشد؟!

آفتاب‌‌نیوز :

خبر رسیده است که گاندوسازان باز هم عزم ساخت سری تازه‌ای از سریال گاندو را کرده‌اند؛ سریالی که در دو فصل گذشته‌اند کم حاشیه نداشت؛ از اتهامات بسیاری که به مسئولان دولت روحانی به ویژه مسئولان دستگاه سیاست خارجی دولت وقت می‌زدند تا ارائه موضع یک طیف خاص سیاسی در قالب یک سریال. گاندوسازان حالا و دقیقا زمانی می‌خواهند فصل جدید این سریال را بسازند که فقط چندماهی از آغاز به کار دولت مسعود پزشکیان می‌گذرد. گفته می‌شود فصل سوم گاندو با تمرکز بر موضوعاتی، چون نفوذ، جاسوسی و جریان رسانه‌ای ساخته خواهد شد. نکته قابل توجه در این بین اصرار صداوسیما به ادامه ساخت این سریال است؛ سریالی که در سال‌های گذشته نشان داده است دقیقا در تعارض با موضوع وحدت و وفاق داخلی گام برمی‌دارد.

فصل سوم سریال «گاندو» با اتمام نگارش فیلمنامه وارد مرحله پیش تولید شد. این سریال پس از نگارش و اتمام فیلمنامه با انتخاب عوامل به زودی تولید می‌شود.

صداوسیما نشان داده است که هم از سوی یک طیف خاص اداره می‌شود و هم آنکه نگاه، اهداف و خواسته‌های همان طیف را روایت می‌کند. دلیلش هم روشن است، زیرا حامیان سعید جلیلی به عنوان نماینده این طیف حداقلی صداوسیما را تسخیر کرده‌اند؛ تا حدی که گفته می‌شود قدرت وحید جلیلی در سازمان صداوسیما کم از رئیس سازمان نیست. جلیلی در سال‌های اخیر هرچه قدر از نظر پایگاه اجتماعی و سیاسی شکست خورد، کوشید تا گفتمان خود را در صداوسیما به عنوان رسانه رسمی ایران گسترش دهد و نه فقط محتوای برنامه‌های تلویزیونی بلکه ظاهر و لحن مجریان هم دقیقا همانی است که در حامیان جلیلی و خود او مشاهده می‌کنیم. همین جریان باعث حذف چهره‌هایی مانند عادل فردوسی‌پور و رضا رشیدپور هم از صداوسیما شدند. صداوسیما آنقدر خود را وامدار حامیان جلیلی می‌داند که وقتی زمزمه بازگشت رشیدپور به صداوسیما مطرح شد و محمدرضا شهبازی، مجری نزدیک به جلیلی در یک پست اینستاگرام نسبت به این امر با استفاده از عبارت «مگر ما اسکل نظام مقدسیم» اعتراض کرد، دیری طول نکشید که اعلام شد رشیدپور باز نخواهد گشت. این امر نشان می‌دهد پایداری‌ها و حامیان سعید جلیلی احتمالا با هداف مستقم وحید جلیلی تا چه حد در ساختار صداوسیما نفوذ دارند؛ همان‌هایی که در عرصه مذاکرات هسته‌ای هم همیشه نسبت به دولت قبل روحانی حمله می‌کردند یا در موضوعاتی مانند حجاب خواستار اجرای چه شیوه‌های خشونت‌باری بوده‌اند.

آنها در مقطع کنونی یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های خود را صداوسیما می‌بینند و می‌کوشند از این تریبون به هر نحو ممکن از یک سو خود را همچنان در عالم سیاست نگاه دارند و اجازه ندهند که شکست‌های سیاسی‌شان در عرصه انتخابات باعث حذف کاملشان از صحنه سیاست شود و از طرفی با بهره‌گیری از صداوسیما گفتمان خود را پیش ببرند.

بهره‌برداری حداکثری تیم جلیلی از صداوسیما در حالی است که بودجه این نهاد عمومی به طور مستقیم از جیب مردم تأمین می‌شود. در واقع یک طیف خاص و که کمترین میزان مقبولیت را هم در جامعه ندارند، تمام بودجه کلان صداوسیما را در اختیار گرفته‌اند تا اهداف خود را پیش ببرند. آنها با رویکرد یک‌سو خود کار را به جایی کشانده‌اند که عملا صداوسیما بیننده خاصی هم ندارد و احتمالا با توسعه شبکه‌های اینترنتی در چند سال آینده صداوسیمای تحت تسخیر حامیان جلیلی به طور کامل مرجعیت خود را از دهد؛ حتی برای اندک مردمی که آن را مشاهده می‌کنند. با همه اینها، اما طیف جلیلی بودجه زیادی به واسطه صداوسیما در اختیار دارد که با آن بوجه می‌تواند همچنان به هیاهوی سیاسی بپردازد. در واقع بودجه گزافی از جیب مردم صرفا خرج هیاهو‌های سیاسی یک طیف خاص می‌شود؛ نمونه‌اش ساخت همین سریال گاندو است. حامیان جلیلی در دولت سید ابراهیم رئیسی هیچ سخن انتقادی مطرح نمی‌کردند؛ حتی زمانی که مذاکرات هسته‌ای قدمی از قدم پیش نرفت یا زمانی که وزیر دولت قبل به دلیل اتهامات مالی محکومیت حبس دریافت کرد. حتی بحث نفوذ هم در آن دوره بسیار جدی بود؛ چه آنکه در همان دوره بسیاری از کارشناسان سیاسی و حتی کارگزاران نظام نسبت به مخاطره موضوع نفوذ هشدار‌های جدی می‌دادند؛ چه آنکه ترور اسماعیل هنیه هم زمانی انجام شد که هنوز چندساعتی از تحلیف پزشکیان نگذشته بود. پرسش آن است که چرا صداوسیما در آن دوره فصل سوم سریال گاندو را نساخت؟ آیا همه اینها به عنوان سوژه‌های روایی برای ساخت فصل تازه این سریال کافی نبود؟ آیا سریال گاندو در موضوع نفوذ به آن خبرنگار یک سایت مطرح اصولگرا که از کشور گریخت و ضد نظام از آب درآمد هم اشاره می‌کند یا نفوذ مورد نظر گاندوسازان صرفا ذهنی و برای تخریب میانه‌رو‌ها در کشور است؟

همه اینها نشان می‌دهد سازنندگان گاندو با خط‌دهی طیف خاص سیاسی با هدف تخریب دوباره میانه‌روی پا به میدان گذاشته‌اند. شاید در قبال این سخن گفته شود که تا وقتی سریال دیده نشده نمی‌شود قضاوت کرد، اما باز هم یک پرسش دیگر به وجود می‌آید؛ آنکه در شرایطی که سخن از وفاق ملی است، چرا صداوسیما اصرار به ادامه سریالی دارد که نتایج پخش دو فصل قبلی‌اش جز تفرقه و جدال سیاسی نبوده است؟