تولید برای توسعه، تشنه منابع است/ سهم بخش خصوصی در اقتصاد کشور چقدر است؟

به گزارش خبرگزاری بهار جاودانه، تا زمانی که بخش اعظم اقتصاد در دست دولت باشد، اقتصاد در مسیر بی راهه قرار می گیرد؛ این باور فعالان اقتصادی و اقتصاددانان است. به باور تحلیلگران، دولتی بودن اقتصاد یک کشور ام الفساد و البته ام المصایب است که کشورهای گرفتار این مشکل را به مرور مستهلک و زمین گیر می کند و در مقابل، توجه به بخش خصوصی و تعاونی زمینه ساز افزایش بهره وری و بهبود کارایی بنگاه ها و در نهایت رشد اقتصادی و افزایش رفاه جامعه می شود.

البته در حال حاضر آمار دقیق و رسمی ای درباره اینکه سهم دولت و نهادهای شبه دولتی از اقتصاد کشور چقدر است، وجود ندارد، اما اغلب کارشناسان بر این باورند که سهم بخش خصوصی از کل اقتصاد کشور به حدود 20 درصد می رسد.

فعالان بازار معتقدند: 80 درصد اقتصاد کشور در دست دولت است، وقتی دولتی ها مالیات نمی دهند، 20درصد بخش خصوصی باید جور دولتی ها را بکشد.

پیش از این، حمید کشاورز، عضو مجمع کارآفرینان ایران تاکید کرد: 85درصد حجم کل اقتصاد در دست دولت است. به نظر می رسد دست نامریی بالای سر بخش خصوصی است و در حال حاضر بزرگ ترین گرفتاری بخش خصوصی رقابت با دولت است.

در همین رابطه یحیی آل اسحاق، رییس اسبق اتاق بازرگانی ایران متذکر شد: قبلا عنوان می شد که بیش از 80 درصد اقتصاد در اختیار دولت است و شاید در طول این سال ها 15 تا 20 از این حجم کاسته شده باشد، اما اتفاق ویژه ای هنوز نیفتاده است. نمود آنچه که درباره خصوصی سازی انجام شده را می توان در بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه دستاوردهای وزارت نفت و گلایه های ایشان از وضعیت خصوصی سازی دید.

وی با بیان اینکه سه قوه باید با همکاری یکدیگر زمینه مردمی کردن اقتصاد در سال جاری را فراهم کنند، گفت: مردمی سازی اقتصاد مساله پیچیده ای نیست بلکه یک عزمی نیاز دارد که این عزم هم نیاز به همت مسوولان دارد. هدف باید این باشد که روابط حاکم بر اقتصاد به مردم واگذار شود و دولت نباید در اجرای اقتصاد دخالت کند بلکه اقتصاد توسط مردم و نهادهای مردمی باید اداره شود.

چرا دولت باید رقیب سرسخت بخش خصوصی باشد؟

سعید اشتیاقی، فعال اقتصادی و عضو اتاق بازرگانی ایران و چین در این باره در گفت وگو با خبرگزاری بهار جاودانه گفت: دولت باید برای رفع هرچه بیشتر موانع سد راه تولید و تشویق سرمایه گذاران به سرمایه گذاری، با برنامه ریزی و درایت از هیچ تلاشی دریغ نکند.

اشتیاقی متذکر شد: این رویکرد باعث ایجاد انگیزه و زمینه ورود گسترده فعالان بخش خصوصی کارآمد و سرمایه گذاران به میدان کار خواهد شد، زیرا در صورت عدم همراهی دولت با فعالان اقتصادی و دست اندرکاران فضای کسب وکار، بی تردید سرمایه ها یا از کشور خارج و یا در بازارهای ناکارآمد و غیرمولد ازجمله فعالیت در بازار غیررسمی رمزارزها و… که اقتصاد کشور را با چالش روبه رو می کنند، جذب خواهد شد.

وی عنوان کرد: این که چرا با وجود قابلیت ها و ظرفیت های فراوان، ولی تولید در کشور از پویایی خاصی برخوردار نیست، معمولا ناشی از آن بوده که دولت به جای انجام فعالیت های اقتصادی باید نقش حاکمیتی و تسهیل گری داشته باشد؛ نه اینکه سکان 80 درصد اقتصاد را در دست گیرد و در انجام فعالیت های اقتصادی نه رفیق و حامی بلکه رقیب سرسخت بخش خصوصی کاربلد و توانمند شود. رویکرد اشتباهی که در صورت ادامه آن به جای پیشرفت همه جانبه، اقتصاد کشور در مسیر قهقرا قرار می گیرد.

وی افزود: آن طور که گزارش های موجود حکایت از خالی بودن 30 تا 40 درصدی ظرفیت های بخش تولید به دلیل نبود سرمایه در گردش و منابع لازم برای توسعه و ترقی بخش تولید دارد.

وی عنوان کرد: حال با وجود حدود 7000 هزار میلیارد تومان حجم نقدینگی سرگردان که هر از چندگاهی سر از بازاری درمی آورد و این منابع جز زیان، عایدی دیگری برای اقتصاد کشور ندارد، اقدام خاصی از سوی مسیولان و برنامه ریزان برای هدایت چنین منابع سنگینی به بخش تولید کمتر به چشم می خورد، زیرا بخش قابل توجهی از آن به جای ورود به بخش تولید، در بازارها و بخش های غیرمولد معمولا تبدیل به ارز، سکه، ملک، خودرو و… شده، در حالی که تولید برای توسعه، تشنه منابع است.

عضو اتاق بازرگانی ایران و چین متذکر شد: در چنین شرایطی برنامه ریزی، وضع قوانین مناسب و نظارت دولت بر بازارها ضروری به نظر می رسد تا سرمایه ها به صورت هدفمند جذب تولید شوند؛ چراکه این بخش از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار است.

سپردن کارها به بخش خصوصی همیشه موفقیت آمیز است

این فعال اقتصادی همچنین گفت: البته سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی بیم آن دارند که مبادا دولت در این مسیر برای رفع موانع و تسهیل قوانین، پای کار نباشد و از آنها پشتیبانی نکند. در حالیکه سپردن کارها به بخش خصوصی و خروج دولت از فعالیت های اقتصادی و همچنین تسهیل امور، راهکارهای درستی برای مترقی شدن اقتصاد در همه بخش ها است که دنیا نیز آن را تجربه کرده و در ایران هم تجربه نشان داده که سپردن کار به بخش خصوصی همیشه موفقیت آمیز بوده است.

اشتیاقی یادآور شد: با این وجود تحقق شعار سال نیازمند سپردن کار به مردم و مشارکت آنها در فعالیت های اقتصادی است تا این بخش براساس ایده، نظرات و خلاقیتی که دارد وارد میدان عمل شود. چه بدون شک رشد و تعالی هر نظام اجتماعی در پرتو همبستگی اجتماعی و مشارکت عمومی افراد آن جامعه میسر می شود.

223225