همه راه ها به رم ختم می شود؟

به گزارش بهار جاودانه محمدعلی وکیلی در سرمقاله ابتکار نوشت: دومین دور گفت وگوهای ایران و آمریکا امروز «شنبه» در رم برگزار خواهد شد. مطابق پیش بینی در فاصله دو جلسه مخالفین مذاکرات در دو سوی قصه تمام تلاش خود را برای اثرگذاری و ناکام گذاشتن مذاکرات به کار گرفتند. خوشبختانه رهبر انقلاب با مواضع هوشمندانه ترمز مخالفین تندروی داخلی را کشیدند و نشان دادند که مواضع اصولی جمهوری اسلامی با فشار این و آن مخدوش نخواهد شد.
اما طرف مقابل برخلاف مواضع مثبت اولیه تحت تأثیر لابی صهیونیست ها گرفتار اتخاذ مواضع متناقض گردید و توئیت ویتکاف موجب شد تا برخی موافقین افراطی داخلی نیز مجبور به تعدیل مواضع خود شوند.
در این میان و در آستانه دور دوم مذاکرات سفر آقای عراقچی به روسیه و تقدیم پیام رهبری به جناب پوتین و سفر وزیر دفاع عربستان و تقدیم پیام پادشاه عربستان خطاب به رهبری دارای ظرافت و صرافت ویژه ای می باشد.
حال نگاه ها به رم و مسیر پیش رو و چارچوب منقح و شفاف مورد پذیرش دو طرف دوخته شده است. بی تردید جلسه دوم از اهمیت دوچندان برخوردار است چراکه ابهامات و تعارفات اولیه کاسته شده و مواضع جدی تری مطرح می شود. در حقیقت چشم انداز مسیر با جلسه دوم قابل تخمین است.
شخصاً معتقد و منتظر اقدامات ایذایی نتانیاهو جهت اختلال در روند مذاکرات بودم و همچنان این احتمال را جدی می دانم. با این حال و برغم مواضع متناقض مقامات آمریکایی اصل واقع گرایی می گوید: نقطه کنونی (مذاکره ایران و آمریکا) فرصت مغتنمی برای دو طرف می باشد و آسان به دست نیامده که آسان از دست برود.
سخت امید دارم مذاکرات در قالب بازی برد-برد پیش رود. البته به برخی دوستان پیشنهاد دادم که چند تن از نیروهای فعال اقتصادی و دارای تجربه دیپلماسی اقتصادی به تیم مذاکره کننده اضافه شوند. توفیق این مذاکرات تابع پیوست اقتصادی بسته پیشنهادی است.
پرواضح است که آثار مذاکره ایران و آمریکا نه محدود به پرونده هسته ای و نه منحصر به ایران و آمریکا خواهد ماند. بر این اساس انتظار جمع بندی در بازه زمانی کوتاه واقع بینانه نیست. آنچه مهم است قدرت مدیریت حوادث محتمل و پیش بینی نشده می باشد. مذاکره پروژه نیست بلکه خود یک پروسه و فرآیند می باشد.

پایان خبر بهار جاودانه