قبرس، اولین کشور درج کننده نقشه خود روی پرچم

پرچم قبرس، با نقشه جغرافیایی خود در مرکز، نمادی منحصر به فرد در میان پرچم های ملی جهان است. این کشور جزیره ای در شرق مدیترانه، در سال ۱۹۶۰ و با دغدغه نمادین صلح و هویت مستقل، به عنوان اولین کشوری در تاریخ شناخته شد که نقشه خود را بر پرچم ملی اش درج کرد. این تصمیم، فراتر از یک انتخاب طراحی بود، بلکه بازتابی از امیدها و آرزوهای ملتی تازه استقلال یافته به شمار می رفت.

داستان پرچم قبرس، روایتی از تلاش برای یافتن نمادی مشترک در میان اختلافات عمیق است. این پرچم، که امروزه در سطح بین المللی شناخته می شود، گواهی بر یک رویکرد بی سابقه در طراحی پرچم های ملی بود. برای درک عمق این نوآوری، باید به ریشه های تاریخی و اجتماعی شکل گیری آن نگریست و از لایه های پنهان در هر عنصر آن پرده برداشت. این مقاله به کاوش در تاریخچه، دلایل و اهمیت این ویژگی خاص پرچم قبرس می پردازد و جایگاه آن را در میان پرچم های ملی جهان برجسته می کند.

پرچم جمهوری قبرس: تولد نمادی از صلح و استقلال

هر کشوری در لحظه استقلال، به دنبال نمادی است که هویت و آرمان هایش را به جهانیان معرفی کند. برای قبرس، این فرایند با چالش های منحصربه فردی همراه بود. جزیره ای با تاریخی غنی و مردمی متشکل از جوامع یونانی و ترک، نیاز به پرچمی داشت که نه تنها استقلالشان را فریاد بزند، بلکه پیام آور صلح و همزیستی باشد. همین نیاز، زمینه را برای تولد پرچمی فراهم کرد که در تاریخ پرچم شناسی (vexillology) بی همتاست.

تاریخچه و زمینه های طراحی

جزیره قبرس، پس از قرن ها کشمکش و سال ها استعمار بریتانیا، سرانجام در ۱۶ آگوست ۱۹۶۰ استقلال خود را اعلام کرد. این استقلال، حاصل توافقات پیچیده ای در زوریخ و لندن بود که بر اساس آن، نه تنها یک کشور جدید متولد می شد، بلکه قوانین سختی نیز برای نمادهای ملی آن وضع شده بود. مهم ترین قانون این بود که پرچم ملی نباید شامل رنگ های آبی یا قرمز (نمادهای ملی یونان و ترکیه) و نه صلیب یا هلال (نمادهای مذهبی مسیحیت ارتدکس و اسلام) باشد. این محدودیت ها، طراحان را بر آن داشت تا به دنبال راهی کاملاً جدید برای بیان هویت ملی باشند؛ نمادی که بتواند در کمال بی طرفی، تمامیت و آرزوهای مشترک مردم جزیره را بازتاب دهد. در این فضای پر از امید و چالش بود که طرح پرچم قبرس شکل گرفت، پرچمی که قرار بود پیامی روشن از صلح و همزیستی باشد، حتی اگر در عمل به طور کامل به آن دست نیابند.

ایسمت گونی: معمار تصویری بی بدیل

در میان تمامی پیشنهادها و طرح های ارائه شده برای پرچم جدید قبرس، این یک معلم هنر، کاریکاتوریست و نقاش برجسته به نام ایسمت گونی بود که توانست تصویری را خلق کند که فراتر از انتظارات، روح این جزیره را به نمایش بگذارد. گفته می شود او برای طراحی پرچم، در مسابقه ای که توسط دولت جدید قبرس برگزار شده بود، شرکت کرد و طرح او در نهایت از میان بسیاری از طرح های دیگر، از جمله پیشنهاد اولیه بریتانیا با حرف K (نماد Cyprus به زبان انگلیسی) قهوه ای رنگ روی زمینه سفید، توسط اسقف اعظم ماکاریوس سوم (اولین رئیس جمهور قبرس) و معاونش، فاضل کوچوک، انتخاب و مورد تأیید قرار گرفت.

طرح ایسمت گونی برای پرچم قبرس، یک نقطه عطف در طراحی پرچم های ملی بود؛ او به جای نمادهای سنتی، جسورانه از نقشه جغرافیایی کشور استفاده کرد تا تمامیت و هویت ارضی را به شیوه ای بی طرفانه به تصویر بکشد.

ایسمت گونی، با بینشی هنرمندانه، به دنبال نمادی بود که بتواند دو جامعه یونانی و ترک قبرس را زیر یک چتر واحد گرد آورد. او نه تنها پرچم مدرن جمهوری قبرس را طراحی کرد، بلکه نشان ملی این کشور و حتی لیره اصلی قبرس در سال ۱۹۶۰ نیز از کارهای اوست. این هنرمند قبرسی میراثی را از خود به جای گذاشت که نمادی از تلاش برای وحدت و هویت مشترک در کشوری تازه استقلال یافته بود.

چرا قبرس اولین بود؟ تحلیل پیشگامی

پرسش اصلی که بسیاری را به سوی تاریخچه پرچم قبرس می کشاند، این است که چرا قبرس، و نه کشوری دیگر، اولین کشور درج کننده نقشه خود روی پرچم بود؟ این واقعیت تاریخی کاملاً تأیید شده است؛ جمهوری قبرس، که در سال ۱۹۶۰ استقلال یافت، پیش از هر ملت دیگری، نقشه جغرافیایی کامل خود را بر پرچم ملی اش نقش زد. این پیشگامی، تنها یک تصادف نبود، بلکه حاصل مجموعه ای از ضرورت ها و آرمان ها بود.

تا سال ۲۰۰۸، زمانی که کوزوو با پرچمی مشابه (نقشه ای از کشور خود روی زمینه آبی) استقلال یافت، قبرس تنها کشور جهان با این ویژگی بود. دلایل این انتخاب خاص و جسورانه را می توان در چند بعد تحلیل کرد:

• ابراز حاکمیت و هویت ارضی: پس از سال ها حکمرانی استعماری و کشمکش های داخلی، قبرس نیاز مبرمی به تثبیت حاکمیت خود بر تمامیت ارضی جزیره داشت. درج نقشه، قوی ترین و مستقیم ترین راه برای اعلام این حاکمیت و تعریف مرزهای کشور تازه استقلال یافته بود.
• نمادی از تمامیت ارضی و وحدت: با وجود اختلافات میان جوامع یونانی و ترک، طراحان پرچم به دنبال نمادی بودند که کل جزیره را به عنوان یک واحد یکپارچه و جدایی ناپذیر به تصویر بکشد. این اقدام، تلاشی هوشمندانه برای دعوت ضمنی به اتحاد دو بخش جزیره زیر یک نماد مشترک بود.
• منحصر به فرد بودن و جلب توجه: در دنیایی که پرچم ها اغلب از طرح ها، رنگ ها و نمادهای مشابه (مانند ستاره، نوار یا صلیب) استفاده می کنند، پرچم قبرس بلافاصله خود را متمایز کرد. این ویژگی منحصر به فرد، توجهات را به خود جلب می کرد و هویتی بصری قوی برای این کشور کوچک ایجاد می کرد.
• بی طرفی و صلح: با توجه به ممنوعیت استفاده از رنگ ها و نمادهای ملی یونان و ترکیه، نقشه جزیره و شاخه های زیتون، انتخاب هایی بی طرفانه بودند که پیام صلح و همزیستی را تقویت می کردند، بدون اینکه به یکی از طرفین گرایش داشته باشند.

در نهایت، پرچم قبرس نه تنها یک طراحی ملی، بلکه یک بیانیه سیاسی و فرهنگی بود که آرزوی صلح و یکپارچگی را در قالب یک نماد بصری قدرتمند به جهان مخابره می کرد.

رمزگشایی از نمادهای پرچم جمهوری قبرس: هر عنصر چه می گوید؟

هر پرچم ملی، داستانی ناگفته و نمادهایی پنهان دارد که فراتر از رنگ ها و اشکال ساده، تاریخ، فرهنگ و آرمان های یک ملت را بازگو می کند. پرچم ملی قبرس نیز از این قاعده مستثنی نیست. هر جزء آن با دقت انتخاب شده تا پیامی عمیق را منتقل سازد، پیامی که عمدتاً بر صلح، ثروت و همزیستی تأکید دارد.

نقشه مسی رنگ: ثروت و تاریخ

بارزترین و شاید هیجان انگیزترین بخش پرچم ملی قبرس، نقشه ای از تمامیت جزیره است که با رنگی خاص، شبیه به مس، در مرکز پرچم خودنمایی می کند. این رنگ، که ابتدا به عنوان Pantone 144-C و سپس در به روزرسانی ۲۰۰۶ به Pantone 1385 تغییر یافت، به طور مستقیم به ذخایر غنی و تاریخی مس در این جزیره اشاره دارد. قبرس در دوران باستان به دلیل معادن عظیم مس خود شهرت جهانی داشت و حتی برخی معتقدند که نام خودِ قبرس (Kypros) نیز ریشه در واژه یونانی مس دارد. این نقشه مسی رنگ، نه تنها نشان دهنده موقعیت جغرافیایی جزیره است، بلکه نمادی از ثروت های طبیعی آن و نقش تاریخی اش در تجارت و اقتصاد جهانی را نیز با خود حمل می کند.

شاخه های زیتون: پیامی برای صلح

درست در زیر نقشه مسی رنگ جزیره، دو شاخه زیتون به صورت متقاطع قرار گرفته اند. این دو شاخه، که به رنگ سبز زیتونی (ابتدا Pantone 336-C و سپس Pantone 574) هستند، از دیرباز نمادی جهانی برای صلح و آشتی به شمار می روند. در متن پرچم قبرس، این شاخه ها پیام مشخصی را در خود نهفته دارند: آرزوی صلح و همزیستی مسالمت آمیز میان دو جامعه اصلی جزیره، یعنی یونانی های قبرس و ترک های قبرس. انتخاب این نماد، تأکیدی قوی بر تلاش برای اتحاد و آرامش در جزیره ای است که تاریخ پر فراز و نشیبی از درگیری ها را به خود دیده است. آن ها یادآوری می کنند که حتی در میان تفاوت ها، راهی برای همزیستی و صلح وجود دارد.

پس زمینه سفید: پاکی و امید

تمام این نمادها، یعنی نقشه مسی رنگ و شاخه های زیتون، بر روی یک پس زمینه کاملاً سفید قرار گرفته اند. رنگ سفید در فرهنگ های بسیاری، نمادی از پاکی، بی گناهی و صلح است. در پرچم قبرس نیز، رنگ سفید به عنوان نمادی دیگر از صلح و آرامش مورد استفاده قرار گرفته است. این پس زمینه ساده و در عین حال قدرتمند، بر خنثی بودن و آرزوی یک آینده روشن و بدون درگیری تأکید دارد. نسبت های پرچم نیز که ابتدا ۳:۵ بود و سپس به ۳:۲ تغییر یافت، از جزئیاتی است که در طراحی دقیق آن مد نظر قرار گرفته است.

به این ترتیب، نمادهای پرچم قبرس هر یک پیامی عمیق و پرمعنا را در خود دارند، و در کنار هم، داستانی از یک ملت را روایت می کنند که همواره در جستجوی صلح، هویت و یکپارچگی بوده است.

تکامل و حواشی پرچم جمهوری قبرس

پرچم ملی قبرس، از بدو تولد خود در سال ۱۹۶۰، تنها یک نماد ایستا نبوده است؛ بلکه مانند خود جزیره، مراحل تکامل و چالش های خاص خود را پشت سر گذاشته است. این پرچم، که گواهی بر استقلال و آرزوی صلح بود، با گذشت زمان شاهد تغییرات جزئی و همچنین بازتاب هایی از واقعیت های سیاسی جزیره بوده است.

از پرچم بریتانیا تا طرح نوین

پیش از استقلال در سال ۱۹۶۰، قبرس به مدت طولانی تحت استعمار بریتانیا قرار داشت و پرچم بریتانیا، یعنی «یونیون جک»، نماد رسمی این جزیره محسوب می شد. با اعلام استقلال، ضرورت طراحی پرچمی مختص به خود جزیره، بیش از پیش احساس شد. طرحی که طراح پرچم قبرس، ایسمت گونی، ارائه داد، گامی بلند در جهت نوین سازی و هویت بخشی به این ملت تازه بود. این پرچم با نمادهای بی طرفانه و نگاه به آینده، جایگزینی شایسته برای نمادهای دوران استعمار شد و مسیری جدید را برای نمایش هویت ملی گشود.

تکامل بصری پرچم ها در تاریخ قبرس، نشان دهنده دگرگونی های سیاسی و فرهنگی این جزیره است:

دوره	پرچم	توضیحات
قرن ۱۵ (پادشاهی قبرس)	تصویری از پرچم پادشاهی قبرس در قرن ۱۵	پرچمی با نمادهای مربوط به دوران پادشاهی و خاندان های حاکم.
۱۴۷۱-۱۵۷۱ (جمهوری ونیز)	تصویری از پرچم جمهوری ونیز	نشان دهنده حاکمیت جمهوری دریایی ونیز بر جزیره.
۱۸۸۱-۱۹۲۲ (اولین پرچم بریتانیا)	تصویری از اولین پرچم قبرس تحت سلطه بریتانیا	نسخه اولیه از پرچم استعماری بریتانیا برای قبرس.
۱۹۲۲-۱۹۶۰ (آخرین پرچم بریتانیا)	تصویری از آخرین پرچم قبرس تحت سلطه بریتانیا	نسخه به روز شده از پرچم استعماری پیش از استقلال.
۱۶ آگوست ۱۹۶۰ (پرچم اصلی استقلال)	تصویری از پرچم قبرس در سال ۱۹۶۰	اولین نسخه از پرچم طراحی شده توسط ایسمت گونی.
۱۶ آگوست ۱۹۶۰ (استاندارد اولیه)	تصویری از پرچم قبرس از ۱۶ آگوست ۱۹۶۰	نسخه رسمی اولیه پرچم جمهوری قبرس.
۲۴ آوریل ۲۰۰۶ (به روزرسانی)	تصویری از پرچم قبرس از ۲۴ آوریل ۲۰۰۶	نسخه به روز شده با تغییرات جزئی در رنگ و نسبت ها.
استاندارد ریاست جمهوری	تصویری از استاندارد ریاست جمهوری قبرس	پرچم مخصوص رئیس جمهور قبرس.

استانداردسازی و چالش های تولید

با گذشت زمان، نیاز به استانداردسازی دقیق تر پرچم احساس شد. در آوریل ۲۰۰۶، طرح پرچم جمهوری قبرس با تغییراتی جزئی در نسبت ها (از ۳:۵ به ۳:۲) و رنگ ها (تغییر رنگ نقشه مسی به Pantone 1385 و رنگ شاخه های زیتون به Pantone 574) به روزرسانی شد. اما نکته قابل توجه این بود که پرچم های تولید شده در نقاط مختلف، اغلب از نظر اندازه نقشه و رنگ های استفاده شده با مشخصات رسمی متفاوت بودند. این عدم یکنواختی، دولت قبرس را بر آن داشت تا در اکتبر ۲۰۰۵ اعلام کند که اقداماتی را برای اطمینان از مطابقت تنها پرچم های تولید شده با مشخصات رسمی انجام خواهد داد. این تلاش ها نشان دهنده اهمیت دولت به حفظ نماد ملی خود در قالبی یکپارچه و دقیق است.

قوانین استفاده و بازتاب در تقسیم جزیره

استفاده از پرچم جمهوری قبرس، همانند هر نماد ملی دیگر، تحت قوانین خاصی است. بر اساس قانون اساسی قبرس، نهادهای دولتی، شرکت های بزرگ عمومی و شهروندان مجاز به برافراشتن آن هستند. یک نکته جالب توجه، امکان قانونی برافراشتن پرچم قبرس در کنار پرچم یونان، پرچم ترکیه، یا هر دو توسط شهروندان خصوصی است. این بند قانونی، تلاشی برای به رسمیت شناختن تنوع فرهنگی و قومی در جزیره بود.

اما واقعیت های سیاسی جزیره، داستانی متفاوت را رقم زد. پس از حمله نظامی سال ۱۹۷۴ ترکیه و تقسیم عملی جزیره، استفاده از پرچم ها نیز دستخوش تغییر شد. در بخش جنوبی، جایی که یونانی های قبرس اکثریت را تشکیل می دهند، پرچم یونان به کرات در کنار پرچم جمهوری قبرس دیده می شود. این در حالی است که در بخش شمالی، که خود را «جمهوری ترک قبرس شمالی» می نامد (و تنها توسط ترکیه به رسمیت شناخته شده است)، پرچم ترکیه غالب است و پرچم خودخوانده «جمهوری ترک قبرس شمالی» نیز در کنار آن به اهتزاز در می آید. در سال های اخیر، مشاهده پرچم یونان در بسیاری از ساختمان های دولتی بخش جنوبی قبرس کاهش یافته است، حرکتی که می تواند نشانه ای از تلاش برای تقویت هویت مستقل قبرس و فاصله گرفتن از ملی گرایی یونانی باشد.

به این ترتیب، پرچم قبرس نه تنها نمادی از گذشته و حال این کشور است، بلکه بازتابی از پیچیدگی های سیاسی و اجتماعی آن نیز به شمار می آید. این پرچم، داستانی از تلاش برای صلح، هویت و گاه، بازتابی از مرزهای نامرئی درون یک سرزمین است.

نگاهی کوتاه به پرچم قبرس شمالی و پرچم پیشنهادی اتحاد

جزیره قبرس، با تاریخ پر فراز و نشیب خود، نه تنها یک پرچم ملی، بلکه شاهد تولد و برافراشته شدن پرچم های دیگری نیز بوده است. از جمله این پرچم ها، پرچم خودخوانده «جمهوری ترک قبرس شمالی» و طرح پرچم پیشنهادی برای یک قبرس متحد است که هر دو داستانی مجزا از آرزوها و واقعیت های سیاسی این سرزمین را بازگو می کنند.

پرچم جمهوری ترک قبرس شمالی

پس از اعلام استقلال یک جانبه در سال ۱۹۸۳، «جمهوری ترک قبرس شمالی» (که تنها از سوی ترکیه به رسمیت شناخته شده است)، پرچم ملی مخصوص به خود را به تصویب رساند. این پرچم در سال ۱۹۸۴ توسط هنرمند ترک قبرسی، امین چیزنل، طراحی شد و از نظر بصری شباهت هایی به پرچم ترکیه دارد، اما با رنگ های معکوس و اضافه شدن دو نوار قرمز افقی در بالا و پایین. طراحی پرچم جمهوری ترک قبرس شمالی تلاش داشت تا هویت این منطقه را از جمهوری قبرس جدا کند.

• نمادگرایی: ستاره و هلال، نمادی رایج در پرچم های اسلامی و به طور خاص نماد ملت ترکیه است. رنگ قرمز در این پرچم، به معنای خون هایی است که ترک های قبرس در راه استقلال ریخته اند. نوارهای افقی نیز، به طور نمادین، نشان دهنده ترکیه (نوار بالایی) و قبرس شمالی (نوار پایینی) هستند و ارتباط عمیق این منطقه را با جمهوری ترکیه بازتاب می دهند.
• جنجال پرچم بر کوه های گیرنه: یکی از بحث برانگیزترین جلوه های این پرچم، تصویر عظیم آن به طول ۴۲۶ متر است که بر دامنه کوه های گیرنه، رو به جنوب، کشیده شده است. این تصویر نه تنها پرچم، بلکه شعار کمالیسم «Ne Mutlu Türküm Diyene» (چقدر خوشحال است کسی که می گوید من ترک هستم) را نیز در بر می گیرد. این سازه که به وضوح از بخش جنوبی جزیره دیده می شود و در شب با هزاران چراغ روشن می گردد، همواره مورد اعتراض شدید یونانی های قبرس به دلایل سیاسی و زیست محیطی (مصرف انرژی بالا و مواد شیمیایی مورد استفاده) بوده است. در سال ۲۰۱۰، نماینده یونانی قبرس در پارلمان اروپا حتی شکایتی رسمی در این باره به کمیسیون اتحادیه اروپا ارائه داد.
• تکذیب شایعات: در سال ۲۰۱۹، این پرچم مورد تئوری توطئه ای دروغین قرار گرفت که ادعا می کرد طراحی آن توسط نجم الدین اربکان (سیاستمدار فقید ترک) انجام شده و نوارهای آن نشان دهنده رود نیل و فرات هستند، با این مفهوم که سرزمین میان این دو رود برای صهیونیست ها نخواهد بود. این شایعات به سرعت تکذیب شدند، اما نشان دهنده حساسیت های پیرامون نمادهای ملی در این منطقه است.

پرچم جمهوری متحد قبرس: نمادی محقق نشده

در سال ۲۰۰۴، جهان شاهد تلاشی بزرگ برای اتحاد دو بخش قبرس تحت نام «جمهوری متحد قبرس» بود. طرحی پیشنهادی از سوی سازمان ملل متحد، معروف به «طرح آنا پلان»، شامل یک پرچم جدید بود که قرار بود نمادی از این اتحاد باشد. این پرچم توسط کمیته ای متشکل از یونانی ها و ترک های قبرس در اوایل مارس ۲۰۰۴ انتخاب شد و نمایانگر آرزوی صلحی بود که هرگز به طور کامل محقق نشد.

• نمادهای طرح پیشنهادی: این پرچم دارای سه نوار افقی بود: نوار آبی در بالا (نماد یونانی ها)، نوار قرمز در پایین (نماد ترک ها) و یک نوار پهن سفید در وسط. روی نوار سفید نیز یک نوار باریک زرد مایل به نارنجی قرار گرفته بود که معنی نقشه روی پرچم قبرس فعلی را تداعی می کرد و به ذخایر غنی مس جزیره اشاره داشت.
• معنی لکه بینی سفید: اگرچه به طور رسمی معنای نوار سفید بیان نشده بود، اما تفسیر عمومی آن نمادی از صلح و همزیستی میان دو جامعه قومی بود که در نهایت قرار بود زیر یک پرچم واحد متحد شوند.
• دلیل عدم تصویب: با وجود اینکه این طرح در همه پرسی سال ۲۰۰۴ توسط ۶۵٪ ترک های قبرس پذیرفته شد، اما ۷۶٪ مردم یونانی قبرس با آن مخالفت کردند. در نتیجه، طرح اتحاد عملی نشد و پرچم پیشنهادی هرگز به اهتزاز درنیامد. این رویداد، یادآور این نکته است که نمادهای ملی، هرچند زیبا و پرمعنا، نمی توانند به تنهایی جایگزین حل و فصل عمیق اختلافات سیاسی و تاریخی شوند.

به این ترتیب، تاریخ پرچم ها در قبرس، بیش از آنکه صرفاً به طراحی های گرافیکی محدود شود، روایتگر داستان های پیچیده یک ملت است؛ از تلاش برای یکپارچگی و صلح گرفته تا واقعیت های تلخ جدایی و امیدهای محقق نشده.

نتیجه گیری: میراث یک طراحی هوشمندانه

داستان پرچم ملی قبرس، فراتر از خطوط و رنگ های یک پارچه، روایتی عمیق از هویت، آرزوهای صلح و تلاش برای همزیستی است. این پرچم، با ویژگی منحصر به فرد خود در درج نقشه جغرافیایی جزیره، نه تنها قبرس، اولین کشور درج کننده نقشه خود روی پرچم را در تاریخ به ثبت رساند، بلکه به نمادی قدرتمند از حاکمیت و تمامیت ارضی در لحظه استقلال تبدیل شد.

از همان ابتدا، طراحی پرچم ملی قبرس با هدف ایجاد نمادی بی طرف و فراگیر انجام گرفت؛ نمادی که بتواند دو جامعه یونانی و ترک قبرس را زیر یک چتر واحد گرد آورد. نقش برجسته ایسمت گونی، طراح این پرچم، در خلق تصویری که همزمان به ذخایر غنی مس (رنگ مسی نقشه) و آرزوی صلح و همزیستی (دو شاخه زیتون و پس زمینه سفید) اشاره دارد، نشان از هوشمندی و دیدگاه اوست. این پرچم، به مثابه یک پیام صریح، تلاش می کرد تا بر اختلافات قومی غلبه کرده و بر آینده ای مشترک تأکید کند.

با گذشت سال ها، پرچم قبرس شاهد تکامل ها و چالش های بسیاری بوده است. از تغییرات جزئی در رنگ و نسبت ها گرفته تا بازتاب های تقسیم جزیره و قوانین استفاده از آن در مناطق مختلف. حتی پرچم های دیگر و طرح های پیشنهادی برای اتحاد نیز نتوانستند جایگاه نمادین این پرچم اصلی را کمرنگ کنند. این پرچم، با تمام پیچیدگی هایی که به آن گره خورده است، همچنان به عنوان یک سند بصری زنده از تاریخ معاصر قبرس عمل می کند.

در نهایت، پرچم های دارای نقشه، به ویژه پرچم قبرس به عنوان پیشگام این شیوه، به ما یادآوری می کنند که نمادهای ملی صرفاً قطعاتی از پارچه نیستند؛ آن ها ابزارهای قدرتمندی برای بیان هویت ملی، آرزوها، مبارزات و میراث یک ملت هستند. در هر اهتزاز این پرچم، داستانی از تلاش برای یافتن صلح، حفظ هویت و ساختن آینده ای مشترک برای یک جزیره در قلب مدیترانه روایت می شود؛ داستانی که همچنان ادامه دارد و ما را به تفکر بیشتر در مورد پیام های پنهان در پس نمادهای ملی دعوت می کند.